Jedna od najvećih džamija na Balkanu, trospratna, jedinstvene arhitekture, sa drvenim, ručno rezbarenim stubovima i dvije drvene, međuspratne tavanice. Sa površinom od oko 550m² može da primi cca 1200 vjernika. Stara je nekoliko vijekova, te se i njen izgled vremenom mijenjao. Građena je u tradiciji lokalne arhitekture bez upliva orijentalne ornamentike. Ne zna se tačno kada je nastala,  predanje kaže da je to bilo krajem XVI vijeka, povezuju sa dolaskom Hajdar – paše Selima, 1689. godine. Prilikom predhodnih rekonstrukcija, drveno minare je srušeno, izgrađeno novo od cigle i omalteisano pa  nije bilo autentično a krov pokriven cijepom .

Zbog dotrajalosti, džamija je u potpunosti rekonstruisana i ojačana 2005. godine. Svi drveni elementi u enterijeru su demontirani, konzervirani i djelimično zamijenjeni novim. Poseban raritet predstavljaju drveni, rezbareni stubovi, koji su u potpunosti sačuvani prilikom rekonstrukcije. Demontirani su, zaštićeni i varćeni bez oštećenja. Džamija  je značajna i zbog toga što se u njoj nalazi velii broj originalnih ručno tkanih ćilima. Minaret je vračen u izvorni oblik, obložen drvetom u skladu sa obradom i detaljima koja su postojali prije njegovog rušenja a sačuvani fotodokumentacijom. Pokrivanje je takođe izvršeno sa originalnom drvenom šindrom uz predhodnu izradu ozolacija krova preko daščane podloge.