Postojeći fond porodičnih kuća u okruženju predstavlja arhitekturu nastalu iz simbioze tradicionalne dinarske kuće sa orijentalnim arhitektonskim izrazom. Objekat je prizemni sa spratom i korišćenim potkrovljem kako bi se zadovoljili funkcionalni zahtjevi bez povećanja vertikale. Moderni stambeni zahtjevi inkorporirani su u transponovani oblik koji ima uporište u kontinuitetu arhitektonskog stvaralaštva ali sa jasnim odstupanjem od imitacije nasljeđa. Dijalog sa okolinom usmjeravao je položaj otvora i terasa, što je rezultiralo specifičnom kompozicijom koja ovoj kući daje originalan arhitektonski izraz.