Oblikovanje, pored urbanističkih imperativa i funkcionalno zahtjevnih komponenti, proističe iz dijaloga sa okruženjem i reakcijom na insolaciju. U tom smislu raspored otvora, punih i staklenih površina, kao i pozicija brisoleja predstavljaju refleks pretočen u arhitektonski izraz. Plavo staklo i zatalasani brisoleji asocijativno su ukorijenjeni u dinamici morskih talasa a bijela masa forme u čvrstini stijena koje im se suprostavljaju.